วันศุกร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

กลอนให้กำลังใจ

กลอนให้กำลังใจ

1.พื่อนเพื่อนจ๋าอย่าท้อแม้งานหนัก กินและพักให้คลายแล้วค่อยต่อ
งานจะมากยากแยะสู้ให้พอ ไม่เกินรอวันนั้นคงมาเยือน
สู้สู้สู้ เอกไทยสู้สู้สู้ ว่าที่ครูคนเก่งนะเพือนเพื่อน
เก็บความทุกข์ครั้งนี้คอยย้ำเตือน เป็นเสมือนแรงดันให้เเกร่งเอย.....

 

2.....สู้เทอะสู้
ถ้าไม่รักไม่เป็นไร
แต่ต้องสู้ก็เพื่อรัก
เจ็บยังไงก็ต้องสู้
ต่อให้ตายก็จะสุ้
ยังไงก็จะสู้
ไม่มีถ่อยเพื่อเทอที่แสนรัก
แม้เทอเศร้าเราดูแล
แม้เทอไม่มีคนแคร์ฉันก็จะสน
ต่อให้เทอไม่สนยังไงก็รัก
อยากบอกจากปากว่า"รัก"เทอ
แต่ฉันไม่กล้าต้องทำยังไง
ใครต่อกลอนได้ต่อทีๆ   

 

.3ไม่ต้องบินให้สูงเหมือนใครเขา

จงบินเท่าที่เราจะบินใหว

เท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร

จงบินไปให้ทึงฝันเท่านั้นพอ  

 


4.อย่าคิดมากน๊า

เธออย่าได้แคร์

เมื่อเขาไม่แยแส

ไม่ใช่"แม่"อย่าไปง้อ

    

 

5.อะไร?ทำให้เธอเจ็บปวด...
อะไร?ทำให้เธอเศร้าใจ...
อะไร?ทำให้เธอร้องไห้...
บอกฉันได้ไหม?...เผื่อช่วยเหลือกัน
อะไร?ทำให้เธอหงอยเหงา...
อะไร?ทำให้เธอเอาแต่เพ้อฝัน
มีอะไร?หนักอกคับใจก็บอกฉัน
กำลังใจมีให้ทุกวัน...ไม่เปลี่ยนแปลง... 


6.อยากให้เธอยิ้มซักครั้งต่อวัน

อยากให้เธอนั้นร่าเริงซักหน่อย

ไม่อยากให้เธอนั่งทำหน้าหง่อย

เพราะฉันก็พลอยเศร้าใจไปอีกคน
 


 


 


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น